«شبکه شخصی» (Personal Area Network)
یک «شبکه رایانه ای» است که برای ارتباطات میان وسایل رایانه ای که اطراف یک فرد می باشند (مانند «تلفن»ها و «رایانه های جیبی» (PDA) که به آن «دستیار دیجیتالی شخصی» نیز می گویند) بکار می رود. این که این وسایل ممکن است متعلق به آن فرد باشند یا خیر جای بحث خود را دارد. برد یک شبکه شخصی عموماً چند متر بیشتر نیست. موارد مصرف شبکه های خصوصی می تواند جهت ارتباطات وسایل شخصی چند نفر به یکدیگر و یا برقراری اتصال این وسایل به شبکه ای در سطح بالاتر و شبکه «اینترنت» باشد. ارتباطات شبکه های شخصی ممکن است به صورت سیمی به «گذرگاه»های رایانه مانند USB و FireWire برقرار شود. همچنین با بهره گیری از فناوری هایی مانند IrDA، «بلوتوث» (Bluetooth) و UWB می توان شبکه های شخصی را به صورت بی سیم ساخت.در ادامه با آرتاگستر همراه باشید تا با انواع دیگر شبکه های رایانه از نظر اندازه و نحوه اتصال آن اشنا شوید.
ادامه مطلب
یک «شبکه رایانه ای» است که برای ارتباطات میان وسایل رایانه ای که اطراف یک فرد می باشند (مانند «تلفن»ها و «رایانه های جیبی» (PDA) که به آن «دستیار دیجیتالی شخصی» نیز می گویند) بکار می رود. این که این وسایل ممکن است متعلق به آن فرد باشند یا خیر جای بحث خود را دارد. برد یک شبکه شخصی عموماً چند متر بیشتر نیست. موارد مصرف شبکه های خصوصی می تواند جهت ارتباطات وسایل شخصی چند نفر به یکدیگر و یا برقراری اتصال این وسایل به شبکه ای در سطح بالاتر و شبکه «اینترنت» باشد. ارتباطات شبکه های شخصی ممکن است به صورت سیمی به «گذرگاه»های رایانه مانند USB و FireWire برقرار شود. همچنین با بهره گیری از فناوری هایی مانند IrDA، «بلوتوث» (Bluetooth) و UWB می توان شبکه های شخصی را به صورت بی سیم ساخت.در ادامه با آرتاگستر همراه باشید تا با انواع دیگر شبکه های رایانه از نظر اندازه و نحوه اتصال آن اشنا شوید.